Latin

edit

Etymology

edit

From condīcō.

Pronunciation

edit

Noun

edit

condictum n (genitive condictī); second declension

  1. agreement
  2. appointment

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative condictum condicta
Genitive condictī condictōrum
Dative condictō condictīs
Accusative condictum condicta
Ablative condictō condictīs
Vocative condictum condicta

Verb

edit

condictum

  1. accusative supine of condīcō

References

edit