Latin edit

Etymology edit

From condīcō.

Pronunciation edit

Noun edit

condictum n (genitive condictī); second declension

  1. agreement
  2. appointment

Declension edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative condictum condicta
Genitive condictī condictōrum
Dative condictō condictīs
Accusative condictum condicta
Ablative condictō condictīs
Vocative condictum condicta

Verb edit

condictum

  1. accusative supine of condīcō

References edit