Luxembourgish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French confirmer.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [konfiʁˈmɜɪ̯(ə)ʀən]

Verb

edit

confirméieren (third-person singular present confirméiert, past participle confirméiert, auxiliary verb hunn)

  1. (transitive) to confirm

Conjugation

edit
Regular
infinitive confirméieren
participle confirméiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular confirméieren
2nd singular confirméiers confirméier
3rd singular confirméiert
1st plural confirméieren
2nd plural confirméiert confirméiert
3rd plural confirméieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.

Synonyms

edit