Latin edit

Etymology edit

cōnus (cone) +‎ -ger (bearing)

Pronunciation edit

Adjective edit

cōniger (feminine cōnigera, neuter cōnigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)

  1. (hapax) having conical fruit, coniferous
    Synonym: cōnifer
    • c. 84 BCE – 54 BCE, Catullus, Carmina 64:
      nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
      quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
      indomitus turbo contorquens flamine robur
      eruit []
      • Translation by Leonard C. Smithers
        For as an oak waving its boughs on Taurus' top, or a coniferous pine with sweating stem, is uprooted by savage storm, twisting its trunk with its blast []

Usage notes edit

Attested once in the Classical period (see quotations above).

Declension edit

First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōniger cōnigera cōnigerum cōnigerī cōnigerae cōnigera
Genitive cōnigerī cōnigerae cōnigerī cōnigerōrum cōnigerārum cōnigerōrum
Dative cōnigerō cōnigerō cōnigerīs
Accusative cōnigerum cōnigeram cōnigerum cōnigerōs cōnigerās cōnigera
Ablative cōnigerō cōnigerā cōnigerō cōnigerīs
Vocative cōniger cōnigera cōnigerum cōnigerī cōnigerae cōnigera

References edit

  • coniger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • coniger”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • coniger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.