coniiciens
Latin
editEtymology
editPresent participle of coniiciō
Participle
editconiiciēns (genitive coniicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | coniiciēns | coniicientēs | coniicientia | ||
Genitive | coniicientis | coniicientium | |||
Dative | coniicientī | coniicientibus | |||
Accusative | coniicientem | coniiciēns | coniicientēs coniicientīs |
coniicientia | |
Ablative | coniiciente coniicientī1 |
coniicientibus | |||
Vocative | coniiciēns | coniicientēs | coniicientia |
1When used purely as an adjective.