connubium
Latin
editNoun
editconnū̆bium n (genitive connū̆biī or connū̆bī); second declension
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | connū̆bium | connū̆bia |
Genitive | connū̆biī connū̆bī1 |
connū̆biōrum |
Dative | connū̆biō | connū̆biīs |
Accusative | connū̆bium | connū̆bia |
Ablative | connū̆biō | connū̆biīs |
Vocative | connū̆bium | connū̆bia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
edit- Castī connūbiī (of chaste wedlock)