conroborans
Latin
editEtymology
editPresent participle of conrōborō.
Participle
editconrōborāns (genitive conrōborantis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of corrōborans
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | conrōborāns | conrōborantēs | conrōborantia | ||
Genitive | conrōborantis | conrōborantium | |||
Dative | conrōborantī | conrōborantibus | |||
Accusative | conrōborantem | conrōborāns | conrōborantēs conrōborantīs |
conrōborantia | |
Ablative | conrōborante conrōborantī1 |
conrōborantibus | |||
Vocative | conrōborāns | conrōborantēs | conrōborantia |
1When used purely as an adjective.