Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of conscrībō.

Participle

edit

cōnscrīptus (feminine cōnscrīpta, neuter cōnscrīptum); first/second-declension participle

  1. enrolled, enlisted
  2. composed
    • 412 CE – 426 CE, Aurelius Augustinus Hipponensis, City of God 15.8:
      Sed pertinuit ad Deum, quo ista inspirante conscripta sunt, has duas societates suis diuersis generationibus primitus digerere atque distinguere []
      But it suited the purpose of God, by whose inspiration these histories were composed, to arrange and distinguish from the first these two societies in their several generations []

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnscrīptus cōnscrīpta cōnscrīptum cōnscrīptī cōnscrīptae cōnscrīpta
Genitive cōnscrīptī cōnscrīptae cōnscrīptī cōnscrīptōrum cōnscrīptārum cōnscrīptōrum
Dative cōnscrīptō cōnscrīptō cōnscrīptīs
Accusative cōnscrīptum cōnscrīptam cōnscrīptum cōnscrīptōs cōnscrīptās cōnscrīpta
Ablative cōnscrīptō cōnscrīptā cōnscrīptō cōnscrīptīs
Vocative cōnscrīpte cōnscrīpta cōnscrīptum cōnscrīptī cōnscrīptae cōnscrīpta

Noun

edit

cōnscrīptus m (genitive cōnscrīptī); second declension

  1. senator, counselor (someone enrolled)

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative cōnscrīptus cōnscrīptī
Genitive cōnscrīptī cōnscrīptōrum
Dative cōnscrīptō cōnscrīptīs
Accusative cōnscrīptum cōnscrīptōs
Ablative cōnscrīptō cōnscrīptīs
Vocative cōnscrīpte cōnscrīptī

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • French: conscrit

References

edit
  • conscriptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conscriptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conscriptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.