consilescens
Latin
editEtymology
editPresent participle of cōnsilēscō
Participle
editcōnsilēscēns (genitive cōnsilēscentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnsilēscēns | cōnsilēscentēs | cōnsilēscentia | ||
Genitive | cōnsilēscentis | cōnsilēscentium | |||
Dative | cōnsilēscentī | cōnsilēscentibus | |||
Accusative | cōnsilēscentem | cōnsilēscēns | cōnsilēscentēs cōnsilēscentīs |
cōnsilēscentia | |
Ablative | cōnsilēscente cōnsilēscentī1 |
cōnsilēscentibus | |||
Vocative | cōnsilēscēns | cōnsilēscentēs | cōnsilēscentia |
1When used purely as an adjective.