contabescens
Latin edit
Etymology edit
Present participle of contābēscō
Participle edit
contābēscēns (genitive contābēscentis); third-declension one-termination participle
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | contābēscēns | contābēscentēs | contābēscentia | ||
Genitive | contābēscentis | contābēscentium | |||
Dative | contābēscentī | contābēscentibus | |||
Accusative | contābēscentem | contābēscēns | contābēscentēs contābēscentīs |
contābēscentia | |
Ablative | contābēscente contābēscentī1 |
contābēscentibus | |||
Vocative | contābēscēns | contābēscentēs | contābēscentia |
1When used purely as an adjective.