contrarietate
Latin edit
Noun edit
contrārietāte
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French contrariété. Equivalent to contrariu + -ătate.
Noun edit
contrarietate f (uncountable)
Declension edit
declension of contrarietate (singular only)
singular | ||
---|---|---|
f gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (o) contrarietate | contrarietatea |
genitive/dative | (unei) contrarietate | contrarietatei |
vocative | contrarietate, contrarietateo |