crapulatus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kraː.puˈlaː.tus/, [kräːpʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kra.puˈla.tus/, [kräpuˈläːt̪us]
Adjective
editcrāpulātus (feminine crāpulāta, neuter crāpulātum); first/second-declension adjective
- drunk, intoxicated
- Synonyms: see Thesaurus:ebrius
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | crāpulātus | crāpulāta | crāpulātum | crāpulātī | crāpulātae | crāpulāta | |
Genitive | crāpulātī | crāpulātae | crāpulātī | crāpulātōrum | crāpulātārum | crāpulātōrum | |
Dative | crāpulātō | crāpulātō | crāpulātīs | ||||
Accusative | crāpulātum | crāpulātam | crāpulātum | crāpulātōs | crāpulātās | crāpulāta | |
Ablative | crāpulātō | crāpulātā | crāpulātō | crāpulātīs | |||
Vocative | crāpulāte | crāpulāta | crāpulātum | crāpulātī | crāpulātae | crāpulāta |
References
edit- “crapulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- crapulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.