crematus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of cremō.
Participle edit
cremātus (feminine cremāta, neuter cremātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cremātus | cremāta | cremātum | cremātī | cremātae | cremāta | |
Genitive | cremātī | cremātae | cremātī | cremātōrum | cremātārum | cremātōrum | |
Dative | cremātō | cremātō | cremātīs | ||||
Accusative | cremātum | cremātam | cremātum | cremātōs | cremātās | cremāta | |
Ablative | cremātō | cremātā | cremātō | cremātīs | |||
Vocative | cremāte | cremāta | cremātum | cremātī | cremātae | cremāta |
References edit
- crematus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)