Latin

edit

Etymology

edit

Present active participle of cupiō

Participle

edit

cupiēns (genitive cupientis); third-declension one-termination participle

  1. desiring
  2. eager, enthusiastic

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cupiēns cupientēs cupientia
Genitive cupientis cupientium
Dative cupientī cupientibus
Accusative cupientem cupiēns cupientēs
cupientīs
cupientia
Ablative cupiente
cupientī1
cupientibus
Vocative cupiēns cupientēs cupientia

1When used purely as an adjective.

References

edit
  • cupiens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cupiens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.