czarujący

Polish

Etymology

From czarować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂaruˈjɔnt͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: cza‧ru‧ją‧cy

Adjective

czarujący (comparative bardziej czarujący, superlative najbardziej czarujący, derived adverb czarująco)

1. charming, enchanting

Declension

Declension of czarujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	czarujący		czarująca	czarujące	czarujący	czarujące
genitive	czarującego		czarującej	czarującego	czarujących
dative	czarującemu		czarującej	czarującemu	czarującym
accusative	czarującego	czarujący	czarującą	czarujące	czarujących	czarujące
instrumental	czarującym		czarującą	czarującym	czarującymi
locative	czarującym		czarującej	czarującym	czarujących

Further reading

• czarujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czarujący in Polish dictionaries at PWN