czołn

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čьlnъ. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɔ(ː)ɫn/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɔɫn/, /t͡ʃʲoɫn/

Noun

czołn m animacy unattested (diminutive czołnek)

1. boat

   Synonym: łodzia

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 213:

     Jesus uźrał... Jakuba... i Jana, brata jego, w czełniech (in navi Mat 4, 21)

     [Jesus uźrał... Jakuba... i Jana, brata jego, w czełnie[ch] (in navi Mat 4, 21)]

Descendants

• Polish: czółno

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “czołn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN