Old Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *četvьrtъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲtfaːrtɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲtfɒrtɨ/

Adjective edit

cztwarty

  1. fourth
    • 1901 [1391], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 327:
      Cztwarty psa[lm]
      [Cztwarty psa[lm]]
    • 1888 [1394], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[1], page 70:
      Climek ne mal w Tomczine czøsczi polowice, yedno czwartø czøscz
      [Klimek nie miał w Tomczynie części połowice, jedno czwartą część]
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 74:
      Latha narodzenya bozego tysącz cztirseth trzydzesczy y czthwartego
      [Lata narodzenia bożego tysiąc cztyrset trzydzieści i cztwartego]

Descendants edit

  • Polish: czwarty, cztwarty
  • Silesian: sztwŏrty

References edit

Polish edit

Pronunciation edit

Numeral edit

cztwarty

  1. Middle Polish form of czwarty