Old Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *četvьrtъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲtfaːrtɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲtfɒrtɨ/

Adjective

edit

cztwarty

  1. (attested in Northern Borderlands, Greater Poland, Masovia) fourth
    • 1901 [1391], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, Brest, page 327:
      Cztwarty psa[lm]
      [Cztwarty psa[lm]]
    • 1888 [1394], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[1], Greater Poland, page 70:
      Climek ne mal w Tomczine czøsczi polowice, yedno czwartø czøscz
      [Klimek nie miał w Tomczynie części połowice, jedno czwartą część]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 74:
      Latha narodzenya bozego tysącz cztirseth trzydzesczy y czthwartego
      [Lata narodzenia bożego tysiąc cztyrset trzydzieści i cztwartego]

Descendants

edit

References

edit

Polish

edit

Pronunciation

edit

Numeral

edit

cztwarty

  1. Middle Polish form of czwarty