dłubień

Polish

Etymology

From dłubać +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdwu.bjɛɲ/
• Rhymes: -ubjɛɲ
• Syllabification: dłu‧bień

Noun

dłubień m animal

1. any ichneumon wasp of the genus Glypta

Declension

Declension of dłubień

	singular	plural
nominative	dłubień	dłubienie
genitive	dłubienia	dłubieni
dative	dłubieniowi	dłubieniom
accusative	dłubienia	dłubienie
instrumental	dłubieniem	dłubieniami
locative	dłubieniu	dłubieniach
vocative	dłubieniu	dłubienie

Related terms

nouns

• dłubacz
• dłubanina
• dłubanka
• dłubek

 

verb

• dłubać impf

 

Further reading

• Majewski, Erazm (1894) Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich: Słownik łacińsko-polski, A.–M.‎^[1], volume II, page 365