dźwigacz

Polish

Etymology

From dźwigać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑvi.ɡat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡat͡ʂ
• Syllabification: dźwi‧gacz

Noun

dźwigacz m inan

1. (anatomy) atlas (uppermost vertebra of the neck)

   Synonym: atlas

Declension

Declension of dźwigacz

	singular	plural
nominative	dźwigacz	dźwigacze
genitive	dźwigacza	dźwigaczy
dative	dźwigaczowi	dźwigaczom
accusative	dźwigacz	dźwigacze
instrumental	dźwigaczem	dźwigaczami
locative	dźwigaczu	dźwigaczach
vocative	dźwigaczu	dźwigacze

Further reading

• dźwigacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwigacz in Polish dictionaries at PWN