debiutant

Polish

Etymology

Borrowed from French débutant.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛˈbju.tant/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -utant
• Syllabification: de‧biu‧tant

Noun

debiutant m pers (female equivalent debiutantka)

1. debutant, novice

Declension

Declension of debiutant

	singular	plural
nominative	debiutant	debiutanci/debiutanty (deprecative)
genitive	debiutanta	debiutantów
dative	debiutantowi	debiutantom
accusative	debiutanta	debiutantów
instrumental	debiutantem	debiutantami
locative	debiutancie	debiutantach
vocative	debiutancie	debiutanci

Derived terms

adjective

• debiutancki

 

nouns

• debiutanckość
• debiutanctwo

 

Related terms

adjective

• debiutowy

 

nouns

• debiucik
• debiut

 

verbs

• debiutować
• zadebiutować

 

Further reading

• debiutant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• debiutant in Polish dictionaries at PWN