dedititius
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /deː.diˈtiː.ti.us/, [d̪eːd̪ɪˈt̪iːt̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.diˈtit.t͡si.us/, [d̪ed̪iˈt̪it̪ː͡s̪ius]
Adjective
editdēditītius (feminine dēditītia, neuter dēditītium); first/second-declension adjective
- Alternative form of dēditīcius (“surrendered, capitulated”)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēditītius | dēditītia | dēditītium | dēditītiī | dēditītiae | dēditītia | |
Genitive | dēditītiī | dēditītiae | dēditītiī | dēditītiōrum | dēditītiārum | dēditītiōrum | |
Dative | dēditītiō | dēditītiō | dēditītiīs | ||||
Accusative | dēditītium | dēditītiam | dēditītium | dēditītiōs | dēditītiās | dēditītia | |
Ablative | dēditītiō | dēditītiā | dēditītiō | dēditītiīs | |||
Vocative | dēditītie | dēditītia | dēditītium | dēditītiī | dēditītiae | dēditītia |
Noun
editdēditītius m (genitive dēditītiī or dēditītī); second declension
- Alternative form of dēditīcius (“prisoner of war, captive”)
Declension
editSecond-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēditītius | dēditītiī |
Genitive | dēditītiī dēditītī1 |
dēditītiōrum |
Dative | dēditītiō | dēditītiīs |
Accusative | dēditītium | dēditītiōs |
Ablative | dēditītiō | dēditītiīs |
Vocative | dēditītie | dēditītiī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).