dehauriens
Latin
editEtymology
editPresent participle of dehauriō
Participle
editdehauriēns (genitive dehaurientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dehauriēns | dehaurientēs | dehaurientia | ||
Genitive | dehaurientis | dehaurientium | |||
Dative | dehaurientī | dehaurientibus | |||
Accusative | dehaurientem | dehauriēns | dehaurientēs dehaurientīs |
dehaurientia | |
Ablative | dehauriente dehaurientī1 |
dehaurientibus | |||
Vocative | dehauriēns | dehaurientēs | dehaurientia |
1When used purely as an adjective.