demarkaatio
Finnish
editEtymology
editInternationalism (see English demarcation).
Pronunciation
editNoun
editdemarkaatio
- demarcation (act of marking a temporary border, especially between belligerent parties)
Declension
editInflection of demarkaatio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | demarkaatio | demarkaatiot | |
genitive | demarkaation | demarkaatioiden demarkaatioitten | |
partitive | demarkaatiota | demarkaatioita | |
illative | demarkaatioon | demarkaatioihin | |
singular | plural | ||
nominative | demarkaatio | demarkaatiot | |
accusative | nom. | demarkaatio | demarkaatiot |
gen. | demarkaation | ||
genitive | demarkaation | demarkaatioiden demarkaatioitten | |
partitive | demarkaatiota | demarkaatioita | |
inessive | demarkaatiossa | demarkaatioissa | |
elative | demarkaatiosta | demarkaatioista | |
illative | demarkaatioon | demarkaatioihin | |
adessive | demarkaatiolla | demarkaatioilla | |
ablative | demarkaatiolta | demarkaatioilta | |
allative | demarkaatiolle | demarkaatioille | |
essive | demarkaationa | demarkaatioina | |
translative | demarkaatioksi | demarkaatioiksi | |
abessive | demarkaatiotta | demarkaatioitta | |
instructive | — | demarkaatioin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
editDerived terms
editcompounds