demistificator
Romanian edit
Etymology edit
From demistifica + -tor.
Noun edit
demistificator m (plural demistificatori)
Declension edit
Declension of demistificator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) demistificator | demistificatorul | (niște) demistificatori | demistificatorii |
genitive/dative | (unui) demistificator | demistificatorului | (unor) demistificatori | demistificatorilor |
vocative | demistificatorule | demistificatorilor |