denominativ
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French dénominatif, from Latin denominativus.
Adjective
editdenominativ m or n (feminine singular denominativă, masculine plural denominativi, feminine and neuter plural denominative)
Declension
editDeclension of denominativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | denominativ | denominativă | denominativi | denominative | ||
definite | denominativul | denominativa | denominativii | denominativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | denominativ | denominative | denominativi | denominative | ||
definite | denominativului | denominativei | denominativilor | denominativelor |