Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of dēstringō.

Participle edit

dēstrictus (feminine dēstricta, neuter dēstrictum); first/second-declension participle

  1. stripped off
  2. unsheathed

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēstrictus dēstricta dēstrictum dēstrictī dēstrictae dēstricta
Genitive dēstrictī dēstrictae dēstrictī dēstrictōrum dēstrictārum dēstrictōrum
Dative dēstrictō dēstrictō dēstrictīs
Accusative dēstrictum dēstrictam dēstrictum dēstrictōs dēstrictās dēstricta
Ablative dēstrictō dēstrictā dēstrictō dēstrictīs
Vocative dēstricte dēstricta dēstrictum dēstrictī dēstrictae dēstricta

References edit

  • destrictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • destrictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • destrictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • destrictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette