dewiacyjny

Polish

Etymology

From dewiacja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛ.vjaˈt͡sɨj.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: de‧wia‧cyj‧ny

Adjective

dewiacyjny (comparative bardziej dewiacyjny, superlative najbardziej dewiacyjny, no derived adverb)

1. deviant

Declension

Declension of dewiacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dewiacyjny		dewiacyjna	dewiacyjne	dewiacyjni	dewiacyjne
genitive	dewiacyjnego		dewiacyjnej	dewiacyjnego	dewiacyjnych
dative	dewiacyjnemu		dewiacyjnej	dewiacyjnemu	dewiacyjnym
accusative	dewiacyjnego	dewiacyjny	dewiacyjną	dewiacyjne	dewiacyjnych	dewiacyjne
instrumental	dewiacyjnym		dewiacyjną	dewiacyjnym	dewiacyjnymi
locative	dewiacyjnym		dewiacyjnej	dewiacyjnym	dewiacyjnych

Derived terms

noun

• dewiacyjność

 

Related terms

nouns

• dewiacja
• dewiant
• dewiantka

 

Further reading

• dewiacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dewiacyjny in Polish dictionaries at PWN