diaconicon
English edit
Etymology edit
Ancient Greek [Term?]
Noun edit
diaconicon (plural diaconica)
Anagrams edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek διακονικόν (diakonikón).
Noun edit
diaconicon n (plural diaconicoane)
Declension edit
Declension of diaconicon
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) diaconicon | diaconiconul | (niște) diaconicoane | diaconicoanele |
genitive/dative | (unui) diaconicon | diaconiconului | (unor) diaconicoane | diaconicoanelor |
vocative | diaconiconule | diaconicoanelor |