diecezjalny

Polish

Etymology

From diecezja +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /djɛ.t͡sɛzˈjal.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: die‧cez‧jal‧ny

Adjective

diecezjalny (not comparable, no derived adverb)

1. (Protestantism, Roman Catholicism, relational) diocesan (pertaining to a region administered by a bishop)

   Synonym: biskupi

2. (historical, relational) diocesan (pertaining to an administrative division of the Roman Empire)

Declension

Declension of diecezjalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	diecezjalny		diecezjalna	diecezjalne	diecezjalni	diecezjalne
genitive	diecezjalnego		diecezjalnej	diecezjalnego	diecezjalnych
dative	diecezjalnemu		diecezjalnej	diecezjalnemu	diecezjalnym
accusative	diecezjalnego	diecezjalny	diecezjalną	diecezjalne	diecezjalnych	diecezjalne
instrumental	diecezjalnym		diecezjalną	diecezjalnym	diecezjalnymi
locative	diecezjalnym		diecezjalnej	diecezjalnym	diecezjalnych

Related terms

adjective

• archidiecezjalny

 

nouns

• archidiecezja
• diecezja
• diecezjanin

 

Further reading

• diecezjalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• diecezjalny in Polish dictionaries at PWN