dieventaal

Dutch

Etymology

Compound of dief (“thief”) +‎ -en- (interfix) +‎ taal (“language”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdi.və(n)ˌtaːl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: die‧ven‧taal

Noun

dieventaal f (plural dieventalen, diminutive dieventaaltje n)

1. thieves' cant