dikizcilik

Turkish

Etymology

From dikizci (“voyeur”) +‎ -lik (“-hood, -ism”).

Pronunciation

• IPA^(key): /di.ciz.d͡ʒiˈlic/

Noun

dikizcilik (definite accusative dikizciliği, plural dikizcilikler)

1. (slang) voyeurism

   Synonym: röntgenci

Declension

Inflection
Nominative	dikizcilik
Definite accusative	dikizciliği
	Singular	Plural
Nominative	dikizcilik	dikizcilikler
Definite accusative	dikizciliği	dikizcilikleri
Dative	dikizciliğe	dikizciliklere
Locative	dikizcilikte	dikizciliklerde
Ablative	dikizcilikten	dikizciliklerden
Genitive	dikizciliğin	dikizciliklerin

References

• “dikizcilik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu