dimanaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of dīmānō
Participle
editdīmānātūrus (feminine dīmānātūra, neuter dīmānātūrum); first/second-declension participle
- about to percolate
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīmānātūrus | dīmānātūra | dīmānātūrum | dīmānātūrī | dīmānātūrae | dīmānātūra | |
Genitive | dīmānātūrī | dīmānātūrae | dīmānātūrī | dīmānātūrōrum | dīmānātūrārum | dīmānātūrōrum | |
Dative | dīmānātūrō | dīmānātūrō | dīmānātūrīs | ||||
Accusative | dīmānātūrum | dīmānātūram | dīmānātūrum | dīmānātūrōs | dīmānātūrās | dīmānātūra | |
Ablative | dīmānātūrō | dīmānātūrā | dīmānātūrō | dīmānātūrīs | |||
Vocative | dīmānātūre | dīmānātūra | dīmānātūrum | dīmānātūrī | dīmānātūrae | dīmānātūra |