dimidium
Latin
editEtymology
editFrom dīmidius (“half, halved”).
Noun
editdīmidium n (genitive dīmidiī or dīmidī); second declension
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīmidium | dīmidia |
Genitive | dīmidiī dīmidī1 |
dīmidiōrum |
Dative | dīmidiō | dīmidiīs |
Accusative | dīmidium | dīmidia |
Ablative | dīmidiō | dīmidiīs |
Vocative | dīmidium | dīmidia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).