Latin

edit

Etymology

edit

Present active participle of discō

Participle

edit

discēns (genitive discentis); third-declension one-termination participle

  1. learning
  2. studying, practicing

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative discēns discentēs discentia
Genitive discentis discentium
Dative discentī discentibus
Accusative discentem discēns discentēs
discentīs
discentia
Ablative discente
discentī1
discentibus
Vocative discēns discentēs discentia

1When used purely as an adjective.

Descendants

edit
  • Catalan: discent
  • Galician: discente
  • Italian: discente
  • Portuguese: discente
  • Sardinian: dischente
  • Spanish: discente

References

edit