Latin

edit

Etymology

edit

Future passive participle of discumbō

Participle

edit

discumbendus (feminine discumbenda, neuter discumbendum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discumbendus discumbenda discumbendum discumbendī discumbendae discumbenda
Genitive discumbendī discumbendae discumbendī discumbendōrum discumbendārum discumbendōrum
Dative discumbendō discumbendō discumbendīs
Accusative discumbendum discumbendam discumbendum discumbendōs discumbendās discumbenda
Ablative discumbendō discumbendā discumbendō discumbendīs
Vocative discumbende discumbenda discumbendum discumbendī discumbendae discumbenda