Latin edit

Etymology edit

From dis- +‎ *cumbō.

Pronunciation edit

Verb edit

discumbō (present infinitive discumbere, perfect active discubuī, supine discubitum); third conjugation

  1. to lie down
  2. to recline at table (to eat)

Conjugation edit

   Conjugation of discumbō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present discumbō discumbis discumbit discumbimus discumbitis discumbunt
imperfect discumbēbam discumbēbās discumbēbat discumbēbāmus discumbēbātis discumbēbant
future discumbam discumbēs discumbet discumbēmus discumbētis discumbent
perfect discubuī discubuistī discubuit discubuimus discubuistis discubuērunt,
discubuēre
pluperfect discubueram discubuerās discubuerat discubuerāmus discubuerātis discubuerant
future perfect discubuerō discubueris discubuerit discubuerimus discubueritis discubuerint
passive present discumbor discumberis,
discumbere
discumbitur discumbimur discumbiminī discumbuntur
imperfect discumbēbar discumbēbāris,
discumbēbāre
discumbēbātur discumbēbāmur discumbēbāminī discumbēbantur
future discumbar discumbēris,
discumbēre
discumbētur discumbēmur discumbēminī discumbentur
perfect discubitus + present active indicative of sum
pluperfect discubitus + imperfect active indicative of sum
future perfect discubitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present discumbam discumbās discumbat discumbāmus discumbātis discumbant
imperfect discumberem discumberēs discumberet discumberēmus discumberētis discumberent
perfect discubuerim discubuerīs discubuerit discubuerīmus discubuerītis discubuerint
pluperfect discubuissem discubuissēs discubuisset discubuissēmus discubuissētis discubuissent
passive present discumbar discumbāris,
discumbāre
discumbātur discumbāmur discumbāminī discumbantur
imperfect discumberer discumberēris,
discumberēre
discumberētur discumberēmur discumberēminī discumberentur
perfect discubitus + present active subjunctive of sum
pluperfect discubitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present discumbe discumbite
future discumbitō discumbitō discumbitōte discumbuntō
passive present discumbere discumbiminī
future discumbitor discumbitor discumbuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives discumbere discubuisse discubitūrum esse discumbī discubitum esse discubitum īrī
participles discumbēns discubitūrus discubitus discumbendus,
discumbundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
discumbendī discumbendō discumbendum discumbendō discubitum discubitū

References edit

  • discumbo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • discumbo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • discumbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.