Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of disiectō

Participle

edit

disiectātus (feminine disiectāta, neuter disiectātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative disiectātus disiectāta disiectātum disiectātī disiectātae disiectāta
Genitive disiectātī disiectātae disiectātī disiectātōrum disiectātārum disiectātōrum
Dative disiectātō disiectātō disiectātīs
Accusative disiectātum disiectātam disiectātum disiectātōs disiectātās disiectāta
Ablative disiectātō disiectātā disiectātō disiectātīs
Vocative disiectāte disiectāta disiectātum disiectātī disiectātae disiectāta