disiuncturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of disiungō.
Participle edit
disiūnctūrus (feminine disiūnctūra, neuter disiūnctūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disiūnctūrus | disiūnctūra | disiūnctūrum | disiūnctūrī | disiūnctūrae | disiūnctūra | |
Genitive | disiūnctūrī | disiūnctūrae | disiūnctūrī | disiūnctūrōrum | disiūnctūrārum | disiūnctūrōrum | |
Dative | disiūnctūrō | disiūnctūrō | disiūnctūrīs | ||||
Accusative | disiūnctūrum | disiūnctūram | disiūnctūrum | disiūnctūrōs | disiūnctūrās | disiūnctūra | |
Ablative | disiūnctūrō | disiūnctūrā | disiūnctūrō | disiūnctūrīs | |||
Vocative | disiūnctūre | disiūnctūra | disiūnctūrum | disiūnctūrī | disiūnctūrae | disiūnctūra |