disputatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of disputō.
Participle edit
disputātus (feminine disputāta, neuter disputātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disputātus | disputāta | disputātum | disputātī | disputātae | disputāta | |
Genitive | disputātī | disputātae | disputātī | disputātōrum | disputātārum | disputātōrum | |
Dative | disputātō | disputātō | disputātīs | ||||
Accusative | disputātum | disputātam | disputātum | disputātōs | disputātās | disputāta | |
Ablative | disputātō | disputātā | disputātō | disputātīs | |||
Vocative | disputāte | disputāta | disputātum | disputātī | disputātae | disputāta |