dissecturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of dissecō
Participle edit
dissectūrus (feminine dissectūra, neuter dissectūrum); first/second-declension participle
- about to dissect
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissectūrus | dissectūra | dissectūrum | dissectūrī | dissectūrae | dissectūra | |
Genitive | dissectūrī | dissectūrae | dissectūrī | dissectūrōrum | dissectūrārum | dissectūrōrum | |
Dative | dissectūrō | dissectūrō | dissectūrīs | ||||
Accusative | dissectūrum | dissectūram | dissectūrum | dissectūrōs | dissectūrās | dissectūra | |
Ablative | dissectūrō | dissectūrā | dissectūrō | dissectūrīs | |||
Vocative | dissectūre | dissectūra | dissectūrum | dissectūrī | dissectūrae | dissectūra |