dissupatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of dissupō.
Participle
editdissupātus (feminine dissupāta, neuter dissupātum); first/second-declension participle
- Alternative form of dissipātus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissupātus | dissupāta | dissupātum | dissupātī | dissupātae | dissupāta | |
Genitive | dissupātī | dissupātae | dissupātī | dissupātōrum | dissupātārum | dissupātōrum | |
Dative | dissupātō | dissupātō | dissupātīs | ||||
Accusative | dissupātum | dissupātam | dissupātum | dissupātōs | dissupātās | dissupāta | |
Ablative | dissupātō | dissupātā | dissupātō | dissupātīs | |||
Vocative | dissupāte | dissupāta | dissupātum | dissupātī | dissupātae | dissupāta |