dizge
Turkish
editEtymology
editFrom diz- (“to line up”) + -ge (noun-forming suffix).
Pronunciation
editNoun
editdizge (definite accusative dizgeyi, plural dizgeler)
Declension
editInflection | ||
---|---|---|
Nominative | dizge | |
Definite accusative | dizgeyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | dizge | dizgeler |
Definite accusative | dizgeyi | dizgeleri |
Dative | dizgeye | dizgelere |
Locative | dizgede | dizgelerde |
Ablative | dizgeden | dizgelerden |
Genitive | dizgenin | dizgelerin |
Derived terms
editFurther reading
edit- “dizge”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “dizge”, in Nişanyan Sözlük
- Çağbayır, Yaşar (2007) “dizge1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1252a