doğum günü

Turkish

From doğum (“birth”) + gün (“day”).

doğum günü (definite accusative doğum gününü, plural doğum günleri)

Declension of doğum günü

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	doğum günü	doğum günleri
definite accusative (belirtme)	doğum gününü	doğum günlerini
dative (yönelme)	doğum gününe	doğum günlerine
locative (bulunma)	doğum gününde	doğum günlerinde
ablative (ayrılma)	doğum gününden	doğum günlerinden
genitive (tamlayan)	doğum gününün	doğum günlerinin