dobruchny

Polish

Etymology

From dobry +‎ -uchny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔbˈrux.nɨ/
• Rhymes: -uxnɨ
• Syllabification: dob‧ruch‧ny

Adjective

dobruchny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) diminutive of dobry

Declension

Declension of dobruchny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dobruchny		dobruchna	dobruchne	dobruchni	dobruchne
genitive	dobruchnego		dobruchnej	dobruchnego	dobruchnych
dative	dobruchnemu		dobruchnej	dobruchnemu	dobruchnym
accusative	dobruchnego	dobruchny	dobruchną	dobruchne	dobruchnych	dobruchne
instrumental	dobruchnym		dobruchną	dobruchnym	dobruchnymi
locative	dobruchnym		dobruchnej	dobruchnym	dobruchnych

Derived terms

verbs

• dobruchać impf, rozdobruchać pf, udobruchać pf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dobruchny”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “dobruchny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dobruchny”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 475