doctiloquus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /dokˈti.lo.kʷus/, [d̪ɔkˈt̪ɪɫ̪ɔkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dokˈti.lo.kwus/, [d̪okˈt̪iːlokwus]
Adjective
editdoctiloquus (feminine doctiloqua, neuter doctiloquum); first/second-declension adjective
- speaking learnedly
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | doctiloquus | doctiloqua | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloqua | |
Genitive | doctiloquī | doctiloquae | doctiloquī | doctiloquōrum | doctiloquārum | doctiloquōrum | |
Dative | doctiloquō | doctiloquō | doctiloquīs | ||||
Accusative | doctiloquum | doctiloquam | doctiloquum | doctiloquōs | doctiloquās | doctiloqua | |
Ablative | doctiloquō | doctiloquā | doctiloquō | doctiloquīs | |||
Vocative | doctiloque | doctiloqua | doctiloquum | doctiloquī | doctiloquae | doctiloqua |
References
edit- “doctiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- doctiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.