docturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of doceō (“I teach”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /dokˈtuː.rus/, [d̪ɔkˈt̪uːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dokˈtu.rus/, [d̪okˈt̪uːrus]
Participle edit
doctūrus (feminine doctūra, neuter doctūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | doctūrus | doctūra | doctūrum | doctūrī | doctūrae | doctūra | |
Genitive | doctūrī | doctūrae | doctūrī | doctūrōrum | doctūrārum | doctūrōrum | |
Dative | doctūrō | doctūrō | doctūrīs | ||||
Accusative | doctūrum | doctūram | doctūrum | doctūrōs | doctūrās | doctūra | |
Ablative | doctūrō | doctūrā | doctūrō | doctūrīs | |||
Vocative | doctūre | doctūra | doctūrum | doctūrī | doctūrae | doctūra |