domniemanie

Polish

Etymology

From domniemać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.mɲɛˈma.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: do‧mnie‧ma‧nie

Noun

domniemanie n

1. verbal noun of domniemać
2. presumption, supposition

   domniemanie niewinności ― presumption of innocence

Declension

Declension of domniemanie

	singular	plural
nominative	domniemanie	domniemania
genitive	domniemania	domniemań
dative	domniemaniu	domniemaniom
accusative	domniemanie	domniemania
instrumental	domniemaniem	domniemaniami
locative	domniemaniu	domniemaniach
vocative	domniemanie	domniemania

Related terms

adjective

• domniemany

 

Further reading

• domniemanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• domniemanie in Polish dictionaries at PWN