donośny

Polish

Etymology

From donosić +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈnɔɕ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕnɨ
• Syllabification: do‧noś‧ny

Adjective

donośny (comparative donośniejszy, superlative najdonośniejszy, derived adverb donośnie)

1. resonant, loud, sonorous

Declension

Declension of donośny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	donośny		donośna	donośne	donośni	donośne
genitive	donośnego		donośnej	donośnego	donośnych
dative	donośnemu		donośnej	donośnemu	donośnym
accusative	donośnego	donośny	donośną	donośne	donośnych	donośne
instrumental	donośnym		donośną	donośnym	donośnymi
locative	donośnym		donośnej	donośnym	donośnych

Further reading

• donośny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• donośny in Polish dictionaries at PWN