Inherited from Old Polish dość. By surface analysis, clipping of dosÿcz.
doszcz
- a lot, much [+genitive = of what]
- enough, sufficiently (not less than necessary)
- quite (to a certain degree)
- Zofia Stamirowska (1987-2024) “dosić, dosyć, dość”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur[1], volume 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 82