dozwolony

Polish

Etymology

From dozwolić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔz.vɔˈlɔ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: doz‧wo‧lo‧ny

Adjective

dozwolony (not comparable, no derived adverb)

1. (law) allowed, lawful, licit

   Antonym: niedozwolony

Declension

Declension of dozwolony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dozwolony		dozwolona	dozwolone	dozwoleni	dozwolone
genitive	dozwolonego		dozwolonej	dozwolonego	dozwolonych
dative	dozwolonemu		dozwolonej	dozwolonemu	dozwolonym
accusative	dozwolonego	dozwolony	dozwoloną	dozwolone	dozwolonych	dozwolone
instrumental	dozwolonym		dozwoloną	dozwolonym	dozwolonymi
locative	dozwolonym		dozwolonej	dozwolonym	dozwolonych

Participle

dozwolony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of dozwolić

Further reading

• dozwolony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dozwolony in Polish dictionaries at PWN