drovian
Old Saxon
editEtymology
editFrom Proto-Germanic *drōbijaną (“to disturb”). Cognate with Old English drēfan (English dreve), Dutch droeven, Old High German truoban (German trüben), Gothic 𐌳𐍂𐍉𐌱𐌾𐌰𐌽 (drōbjan).
Pronunciation
editVerb
editdrōvian
Conjugation
editConjugation of drōvian (weak class 1)
infinitive | drōvian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | drōviu | drōfda |
2nd person singular | drōvis | drōfdes |
3rd person singular | drōvid | drōfda |
plural | drōviad | drōfdun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | drōvie | drōfdi |
2nd person singular | drōvies | drōfdis |
3rd person singular | drōvie | drōfdi |
plural | drōvien | drōfdin |
imperative | present | |
singular | drōvi | |
plural | drōviad | |
participle | present | past |
drōviandi | gidrōvid, drōvid |